پروتز سینه۲
پروتز سینه
پروتز سینه یا بزرگ کردن سینه به وسیله ی جراحی، یک عمل زیبایی ایمن و با حداقل تهاجم است که در پروسه ای یک تا دو ساعته تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
با این همه به توصیه ی پزشکان متخصص، پیش از مهیا شدن برای انجام این عمل جراحی بهتر است فرد متقاضی در یک جلسه مشاوره به همراه پزشک جراحش شرکت کند و مواردی همچون روش های مختلف بزرگ کردن سینه و اندازه و نوع پروتز بر اساس شکل بدن فرد مشخص شود.
انتخاب آن معمولا با توجه به پهنای سینه، ارزیابی پوشش نسج نرم سینه و بافت سینه صورت می گیرد.
برخی از افرادی که به دلیل بیماری یا موارد دیگر مجبور به عمل پروتز سینه هستند، ممکن است از این عمل حس خوبی نداشته باشند و تصور کنند که شکل طبیعی بدنشان را از دست می دهند. اما معمولا با گذشت زمان و بعد از انجام عمل احساس بهتری نسبت به این تغییرات پیدا می کنند.
در عمل جراحی پروتز پزشک جراح برای وارد کردن پروتز برش ها را در سه محل متفاوت، یعنی زیربغل، هاله دور سینه (بافت اطراف نوک پستان)، دور ناف یا چین زیر سینه ایجاد می کند.
سپس پروتز را پس از ایجاد برش از بالا یا پایین عضله ی دیواره ی قفسه سینه وارد بدن می کند. بدن پروتز را در جای واردشده نگه می دارد و از جا به جا شدن آن زیر پوست جلوگیری می کند. پزشک جراح، برش را پس از قرار دادن پروتز در جای مناسب می بندد و بخیه می زند.
افراد مناسب برای پروتز سینه:
متقاضیان ایده‌آل، بانوان غیرسیگاری و سالمی هستند که پوستی با خاصیت ارتجاعی خوب و انتظاراتی واقع بینانه از نتیجه عمل دارند. بیماران باید از دستورات مربوط به آمادگی قبل از عمل و مراقبت بعد از عمل پیروی کنند تا روند التیام به بهترین نحو سپری شود و نتیجه بهینه به دست آید.
انواع پروتز از لحاظ میزان برجستگی:
براساس میزان برجستگی، پروتزهای سینه سه نوع هستند:
- با برجستگی کم
- با برجستگی زیاد
- با برجستگی خیلی زیاد
پروتزهای سینه به دو نوع کلی تقسیم می شوند:
۱. پروتز سینه گرد (round):
پروتز «گرد» برای افرادی که دوست دارند سینه هایشان برجسته‌تر به نظر برسد، مناسب هستند. از سوی دیگر کسانی که می خواهند عمل پروتز سینه بافت نرم و خوش فرمی داشته باشد معمولا این پروتزهای گرد را انتخاب می کنند.
مزایای پروتز سینه گرد (round) عبارت اند از:
جراحی اصلاحی یا revision (در موارد تغییر پروتز، انقباض کپسولی، پارگی پروتز و چرخش پروتز)؛
چرخش تکرارشونده‌ی پروتز.
٢. پروتز اشکی (آناتومیکال یا قطره‌اشکی):
پروتز سینه «قطره اشکی» به درد آن دسته از افرادی می خورد که تمایل دارند پروتز شان نمای طبیعی تری داشته باشد.
علاوه بر این کسانی که بافت سینه ی آن ها خیلی کم است یا اصلا بافت پستان ندارند، افرادی که سینه های تخت و بدون شکل دارند و نیز خانم هایی که پوشش بافت نرم سینه شان خیلی کم است، دچار عدم تقارن در سینه‌ها یا نقص ظاهری سینه هستند، برای ظاهر طبیعی تر بهتر است از پروتز سینه قطره اشکی استفاده کنند.
انواع پروتز از لحاظ جنس و مواد تشکیل دهنده:
پروتز از سه جنس تولید می شوند که تفاوت چندانی از نظر کیفی ندارند اما از نظر هزینه‌ی عمل، احساس راحتی با آن و جای شکاف با هم تفاوت دارند و بنا بر شرایط بیمار پزشک یکی از آن ها را انتخاب می کند:
پروتز سیلیکونی که ژل مانند است، پروتز سینه «آب نمکی»، و پروتز سینه ثابت یا «Gummy Bear» که در واقع نسل پنجم پروتزهای سینه هستند.
۱. پروتز آب نمکی:
پروتز آب نمکی گرد هستند و با آب نمک استریل یا سالین پر شده‌اند. پروتز سینه آب نمکی دارای جداره‌ای سیلیکونی و غیرقابل نفوذ هستند، از پروتزهای سیلیکونی سفت تر هستند.
در صورت پاره شدن تخت و صاف می شود و مایع درون آن ها طی فرایندی طبیعی جذب بدن می شود چون این مایع به طور طبیعی در بدن وجود دارد، پس مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
نکته ی دیگر اینکه استفاده از پروتزهای سالین یا آب نمکی برای افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود.
۲. پروتز سیلیکونی:
پروتز سیلیکونی از ترکیبات مختلف سیلیکون ساخته شده‌اند و شبیه ژل چسبنده هستند. با توجه به امنیت بیشتر این پروتزها، به نظر می رسد که انتخاب نخست خانم ها برای پروتز سینه، پروتزهای سیلیکونی هستند.
دلیل این امر شبیه تر بودن آن ها به بافت سینه است. علاوه بر این در صورت صدمه دیدن این پروتزها از بین نمی روند و ژل های درون پروتز به فضای اطراف یا لایه های دیگر پروتز وارد می شوند.
درصورتی که از پروتز سیلیکونی استفاده کرده‌اید، معاینه ی منظم توسط پزشک امری ضروری است. حداقل سن برای استفاده از پروتز سیلیکونی ۲۲ سال است.
آن دسته از افرادی که جراحی پروتز سیلیکونی داشته اند لازم است که سه سال بعد از عمل جراحی، MRI انجام دهند. بعد از آن هر دو سال یک بار لازم است برای بررسی پارگی بی صدای پروتزهای سیلیکونی MRI انجام شود.
۳. پروتز ثابت یا Gummy Bear:
در صورتی که پروتزهای سینه Gummy Bear پاره شوند، به هیچ عنوان دچار تغییرات ظاهری نخواهند شد و از این جهت به آن ها پروتزهای ثابت می گویند. این پروتزها در بدن به جای گرد بودن، دارای شکل هستند و در قسمت پایین از برجستگی بیشتری برخوردارند.
تراکم سیلیکون در این نوع از پروتزها بالاست و درنتیجه سفت تر هستند و به همین دلیل آسیب دیدگی در آن ها کمتر است.
بزرگ ترین عیب پروتزهای ثابت این است که برای قرار دادن این پروتزها نسبت به انواع دیگر باید برش های بیشتری در پوست ایجاد شود.
چند نوع برش برای انجام عمل جراحی پروتز سینه وجود دارد؟
- برش در چین زیر سینه
- برش در اطراف هاله
- برش زیر بغل
- برش دور ناف که در موارد خاص انجام می شود.
لیفت سینه با پروتز:
لیفت سینه با پروتز یا (پروتز ماستوپکسی) یکی از روش‌های بالا کشیدن سینه به وسیله ی پروتز سینه است. در این روش برای اصلاح افتادگی و بزرگ کردن سینه ها از پروتز استفاده می شود.
در روش پروتز ماستوپکسی برش های لازم برای انجام عمل فقط در ناحیه ی آرئول و زیر سینه انجام می شود. در این روش سینه های کوچک که به افزایش حجم نیاز دارند و سینه های نامتقارن از نظر اندازه و ظاهر را می توان اصلاح کرد.
در حقیقت این روش ترکیبی از لیفت سینه و پروتز سینه است که در آن از لیفت داخلی برای بالا بردن سینه ها استفاده می شود و برخلاف عمل لیفت سینه نیازی به برش‌های عمودی وجود ندارد.
توجه داشته باشید که پروتز و لیفت سینه با این روش برای تمام افراد امکان پذیر نیست و بهتر است با نظر پزشک متخصص و ماهر این عمل انجام شود.
پروتز سینه چقدر دوام می آورد؟
علی رغم مقاوم بودن پروتزهای سینه اما این پروتزها همیشگی نیستند و به مرور زمان فرسوده می شوند. معمولا به مرور زمان پوسته ی خارجی پروتز سینه کهنه و نازک می شود و درنهایت از بین می رود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص این فرسایش مشکل است.
خانم های ورزشکار به خصوص مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و … نسبت به کسانی که تمرینات و تحرک کمتری دارند، بیشتر دچار فرسودگی و پاره شدن پروتز سینه می شوند.
به همین دلیل درصورتی که جراحی پروتز انجام داده‌اید، لازم است ۱۰ تا ۱۵ سال بعد از عمل توسط پزشک متخصص معاینه شوید و در صورت نیاز و به تشخیص پزشک، سونوگرافی انجام دهید.
چه کسانی می‌توانند عمل پروتز سینه را انجام دهند؟
- افرادی که به خاطر بیماری های سخت مثل سرطان تمام یا بخشی از سینه ی خود را از دست داده‌اند.
- کسانی که به صورت مادرزادی سینه‌های نا متقارن با شکل غیر‌طبیعی دارند.
- خانم هایی که به‌خاطر نقص مادرزادی فقط یک سینه دارند.
- زنانی که به دلایل هورمونی یا ژنتیکی یا لاغری بیش از حد و سوء تغذیه سینه های کوچکی دارند.
- زنانی که به خاطر بالا رفتن سن، بارداری و شیردهی بافت سینه شان تحلیل رفته و کوچک شده است یا به خاطر کاهش وزن شدید دچار افتادگی سینه شده‌اند.
محل برش های پروتز سینه:
برای قرار دادن پروتز از چند برش مختلف استفاده می‌شود. برش زیر سینه رایج ترین برش مورد استفاده است که در زیر سینه در امتداد خط سینه ایجاد می‌شود. ایمپلنت سینه را می‌توان از طریق برش زیر بغل یا برش در امتداد هاله، یعنی ناحیه رنگی اطراف نوک سینه نیز وارد بدن کرد. تحت شرایطی خاص امکان دارد برای قرار دادن پروتز سینه برش در ناحیه ناف ایجاد شود.
قبل از انجام عمل پروتز سینه چه اقداماتی لازم است؟
- اگر برای انجام پروتز تصمیم قطعی تان را گرفته اید و داروی خاصی مصرف می کنید حتما پیش از انجام عمل پروتز سینه پزشک خود را از این امر آگاه کنید تا در روند جراحی و پس از آن اختلالی وارد نشود.
- گاهی لازم است بیمار مصرف برخی داروها را قطع کند یا در دستور مصرف شان تغییر ایجاد کند. علاوه بر این مصرف آسپرین، فراورده‌های آسپرین، داروهای ضد‌التهاب و مکمل های گیاهی باید ۱۰ روز پیش از عمل متوقف شود.
- انجام آزمایش های معین و نیز ماموگرافی به دستور پزشک پیش از انجام عمل پروتز سینه امری ضروری است. اگر سیگاری هستید از دو هفته پیش از انجام عمل، سیگار کشیدن را کنار بگذارید.
هزینه عمل پروتز سینه:
عمل پروتز سینه از جمله عمل های جراحی زیبایی است، به همین دلیل تحت پوشش بیمه درمانی قرار نمی گیرد.
از سوی دیگر، هزینه عمل پروتز سینه با توجه به عواملی چون تبحر و شهرت پزشک جراح و نوع پروتز استفاده شده متفاوت است.
عوارض پروتز سینه:
عمل جراحی پروتز سینه در صورتی که توسط پزشک جراح ماهر انجام شود، عملی ایمن با تهاجم اندک است. با این همه عمل پروتز سینه مثل تمام عمل‌های جراحی عوارض احتمالی خاص خودش را دارد که البته در صورت رعایت موارد مربوط به آمادگی قبل از عمل و مراقبت های دقیق و اصولی بعد از عمل، می توانید احتمال بروز عوارض را به حداقل برسانید.
به همین منظور بهتر است در مورد عوارض احتمالی بعد از عمل جراحی پروتز سینه اطلاعات کافی داشته باشید.
برخی از عوارض احتمالی پروتز سینه عبارت اند از:
- ظاهر غیر قابل قبول محل برش جراحی
- خونریزی و تجمع خون (هماتوم)
- جدا شدن زخم
- نا متقارن بودن سینه‌ها
- قرار دادن غیر اصولی و نادرست پروتز در محل
- عفونت
- تاخیر در بهبودی محل برش جراحی
- تغییر در حس سینه و نوک سینه که ممکن است موقت یا دائم باشد.
- ایجاد یک کپسول ضخیم در اطراف پروتز
- نشت یا پارگی جدار پروتز
- چین خوردگی پوست روی پروتز
- عوارض بیهوشی عمومی
- تجمع مایع اطراف پروتز
- درد ممتد
- جا به جایی پروتزها به جهات مختلف
- نارضایتی فرد از نظر زیبایی و نتیجه‌ی عمل
- ایجاد لخته خون در رگ‌ها که ممکن است باعث عوارض قلبی و ریوی شود.
- احتمال نیاز به عمل مجدد
علاوه بر این ها، بعد از انجام عمل جراحی پروتز بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین می رود، برخی دیگر فقط کمی کاهش در حس سینه ها را تجربه می کنند و در مواردی حتی افزایش حس هم اتفاق افتاده است. با این همه تمام این عوارض به مرور بهبود پیدا می کند و بهبودی کامل معمولا ۱۸ ماه طول می کشد .
پروتز و شیردهی:
اگرچه شما عمل پروتز سینه انجام داده‌اید اما مسئله اینجاست که بافت طبیعی و قدیمی سینه هنوز سرجای خودش قرار دارد و درنتیجه هنوز مجاری شیردهی در سر جای خودشان هستند.
به این ترتیب پروتز چه در زیر عضله‌ی سینه و چه در بافت سینه قرار داده شود، روی شیردهی خانم ها تأثیری ندارد.
با این حال اگر پزشک جراح برش را دور هاله سینه انجام دهد، چند مجرای شیری ممکن است قطع شوند و این موضوع می تواند بر میزان شیر تولید شده و نحوه‌ی شیردهی تأثیر بگذارد.
به همین خاطر جراحان پلاستیک اغلب ترجیح می دهند برش مورد نیاز برای گذاشتن پروتز در بافت سینه را در زیر سینه ایجاد کنند تا هم آسیب کمتری به بافت سینه وارد شود و هم توانایی شیردهی به نحو مطلوب حفظ شود.
با این حال بهتر است بعد از دوران بارداری و شیردهی برای انجام عمل پروتز اقدام کنید.
مراقبت های بعد از عمل پروتز سینه :
برای استراحت کردن یا خوابیدن روی شکم و پهلو نخوابید. به پشت خوابیدن سبب می‌شود تا در طول دوره‌ی نقاهت، پروتز (ایمپلنت) در بهترین موقعیت قرار بگیرد. به هیچ وجه روی شکم نخوابید. دو هفته بعد از عمل می توانید به پهلو بخوابید.
پزشک برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک و برای کاهش درد داروهای مسکن تجویز می کند. برای پیشگیری از عفونت احتمالی حتما آنتی بیوتیک ها را سر ساعت معین مصرف کنید و اگر احساس درد کردید از مسکن استفاده کنید.
در عمل پروتز سینه ، برش های ایجاد شده را با بخیه یا با چسب مخصوص جراحی می بندند. بخیه ها جذبی هستند و بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز جذب می شوند. بعد از آن می توان از ماساژ دادن روزانه زخم یا ورقه سیلیکونی جهت از بین بردن جای بخیه استفاده کرد. اگر بخیه ها جذبی نیستند پزشک یک هفته بعد از عمل آن ها را می‌کشد.
در هفته اول بعد از عمل پروتز زیاد فعالیت نکنید. فعالیت هایی مثل شانه کردن مو یا برداشتن اجسام سبک بلامانع است. توجه داشته باشید که نداشتن تحرک و فعالیت، بدن‌تان را خشک و سفت می کند.
پزشک جراح معمولا بعد از عمل برای شما «سوتین طبی» تجویز می کند. سوتین طبی همانند پانسمان عمل می کند به طوری که سینه ها و پروتزها را در بهترین وضعیت نگه می دارد. در طول ۶ تا ۱۲ هفته به صورت تمام وقت حتی هنگام خواب، سوتین طبی خود را ببندید.
بعد از عمل پروتز سینه ، سینه هایتان ممکن است سفت شود یا ممکن است روی پوست تان کبودی ایجاد شود که امری طبیعی است و بخشی از پروسه ی درمان و بهبودی است.
دوران بهبود پروتز:
دوران بهبود اولیه پروتز سینه یک تا دو هفته طول می‌کشد. بخیه‌های زده شده برای بستن برش قابل جذب است و نیازی به کشیدن ندارد، اما محل برش تا یک هفته پس از جراحی پانسمان است.
هفته اول دشوارترین و ناراحت کننده‌ترین زمان دوران بهبود است. بیمار باید تا چند هفته فعالیت خود را محدود کند و از انجام کارهای بدنی سنگین مانند ورزش خودداری کند. اکثر بانوان می توانند یک هفته پس از جراحی به سر کار بازگردند.
ورم بعد از پروتز طبیعی است و حدود شش ماه پس از جراحی وجود دارد. بااین حال نتیجه عمل تا حد زیادی پس از بهبود یافتن و جوش خوردن برش‌ها و فرونشستن بخش اعظم ورم مشخص است.
دکتر بیات شهبازی – فوق تخصص جراحی پلاستیک
سوال خود را بپرسید